Activiteiten inrichten PM
Iedere stap binnen het selecteren van een SaaS oplossingen bestaat uit een aantal activiteiten. Het Inrichten van het SaaS projectmanagement bevat de volgende activiteiten:
Tijdens de projectinitiatie komen een aantal onderwerpen aan de orde die later onderdeel van het projectplan zullen zijn. De opdrachtgever voert samen met de projectleider de initiatie uit. Ze hoeven dat echter niet alleen te doen. Enkele sleutelfiguren en/of materiedeskundigen kunnen hen daarin bijvoorbeeld bijstaan. Met elkaar zullen zij de volgende onderdelen vaststellen:
Alle betrokken dienen op de hoogte te zijn van de belangrijkste aannames die gelden voor het project. Bekende aannames zijn de uitgangspunten en randvoorwaarden. Vaak gaan we al uit van een cloud-platform of een standaard interface met leveranciers en klanten. Het wijzigen van de aannames tijdens het project kan leiden tot grote gevolgen voor de planning en de kosten.
Iedereen die betrokken is moet weten welke factoren het project tot een succes maken. Een aantal algemene succes factoren zijn:
Verder zijn er in ieder project specifieke succesfactoren te bedenken, die gelden voor die organisatie. Bijvoorbeeld, hoe zal de software bijdragen aan de business van de organisatie? De lijst met succesfactoren stemmen we af met de opdrachtgever. Het project geven we tevens een duidelijke herkenbare naam. Als er over het project wordt gesproken weet iedereen welk project we bedoelen.
Definieer een communicatiedoelstelling en bepaal wat de betrokken partijen zijn, wat hun behoefte is, hoe we ze moeten benaderen en welke beschikbare middelen hebben we hiervoor hebben. Vanuit deze basis kan het communicatieteam verder.
Na de projectinitiatie gaat de projectleider aan de slag om de projectgroep te formeren. Vanuit de projectinitiatie weet hij eveneens welke andere teams samengesteld moeten worden. De teams die gelijk aan de slag gaan moeten het eerst worden samengesteld, de andere teams kunnen alvast worden benoemd. Deze teams komen dan nog niet bij elkaar maar krijgen wel de stukken zodat zij zich een oordeel kunnen vormen over hun toekomstige bijdrage. Als daar behoefte aan is staat het hen vrij om ook in een eerder stadium bijeen te komen.
Binnen deze activiteit kan ook worden bepaald wat de vergader frequentie moet zijn.
Een verkeerde samenstelling van een team kan veel leed veroorzaken voor een project. Daarom is het belangrijk om zorgvuldig te selecteren. Om te beginnen kunnen we aan de afdelingsmanagers die in de projectgroep zitten vragen om medewerkers voor het project vrij te stellen. Zij moeten namelijk bereid zijn om hun beste mensen te leveren. Alle taken die in de projectinitiatie zijn gedefinieerd moeten we bovendien aan medewerkers kunnen toewijzen. Als blijkt dat de organisatie niet zelf de gevraagde capaciteit kan leveren, zullen we deze moeten inhuren.
Bij het samenstellen van de teams moet de projectleider met de volgende vragen rekening houden:
Voorafgaand is ingeschat hoeveel uren werk de komende stappen bij benadering in beslag gaan nemen. Daarbij houden we tevens rekening met de uren die nodig zijn voor het maken van documentatie, rapportages en projectleiding. De tijd die nodig is voor projectleiding hangt af van de ervaring van de projectmedewerkers en de mate waarin het plan wordt gevolgd. Als ervaren medewerkers het projectplan strak volgen is minder aansturing nodig. Daarom moeten we 10 tot 20 procent van de tijd reserveren voor de projectleiding.
Het schatten gebeurt in meer dan 90% van de projecten op basis van ervaring en gevoel. Omdat nog niet duidelijk is wat de echte omvang van de in te voeren software is kunnen we geen definitieve antwoorden gegeven op de kosten en doorlooptijden hiervan.
Bedenk echter het volgende:
De gewenste functionaliteit van de software is in dit stadium nog niet concreet, ook niet voor de opdrachtgever. De organisatie heeft behoefte aan software dat een bedrijfsproces moet ondersteunen. Hoe deze software er precies uitziet is echter nog niet helemaal duidelijk.
De definitie van de functionaliteiten die de software moet ondersteunen (requirements) wordt pas in de volgende stappen gemaakt. Toch moeten de functionaliteiten van de software oplossing in zekere mate duidelijk zijn bij de start van een project. Zodoende kunnen we ook uitzoeken wat zulke SaaS oplossingen ongeveer kosten.
Om enigszins een richtingsgevoel te krijgen, kan informatie worden verzameld uit verschillende bronnen.
Voor het bepalen van de licentiekosten moeten we meestal bepalen hoeveel gebruikers van de software gebruik gaan maken. Dit kunnen zijn:
Voor projecten die in deze globale schatting boven de 200.000 euro of de geldende aanbestedingsgrens komen moeten we de Driepunten techniek inzetten voor een meer nauwkeurige schatting. Dit is namelijk nodig in verband met een meer nauwkeurige berekening van de projectrisico’s.
Een belangrijk onderdeel van het werk van de projectgroep is het beheersen van de projectrisico’s. De projectgroep voert daarom een risicoanalyse uit. Risicobeheersing heeft als doel het opsporen van risico’s die het project bedreigen en deze risico’s vervolgens beheersen. Het is echter niet nodig om alle risico’s te elimineren. Dat zal waarschijnlijk te veel geld en inspanning kosten. Als blijkt dat het project grote risico’s met zich meebrengt moeten we twijfelen aan de haalbaarheid van het project. Mogelijk moeten we de projectdoelstellingen bijstellen.
Risico = de Kans dat een dreiging zich voordoet maal de Schade die dat tot gevolg heeft:
R = K * S
Een kleine kans met veel schade levert een laag risico op (evenals een grote kans op een kleine schade). Een grote kans gecombineerd met een hoge schade zal dus een groot risico vormen voor het project.
Een projectleider moet zich vanaf het begin van het project bewust zijn van de risico’s van het gehele project en zich niet beperken tot bijvoorbeeld de selectie. Naarmate het project vordert nemen de risico’s voor het project echter af. Iedere stap kent bovendien zijn specifieke risico’s.
Risicobeheersing houdt dus in dat we de risico’s die het project bedreigen onderkennen en het nemen van maatregelen op deze risico’s.
Er zijn vijf soorten acties die we kunnen ondernemen met betrekking tot de risico’s: acceptatie, preventie, reductie, overdracht en escalatie. Een klein risico kunnen we gemakkelijk accepteren. Een groot risico moeten we aan de opdrachtgever voorleggen. Kan het project wel doorgaan?
Als de projectbegroting lager is dan 200.000 kunnen we volstaan met een lijst van risico’s en maatregelen. Bij grotere projecten is het echter noodzakelijk om het risico beter te berekenen. Deze rekenmethode is uitgewerkt in het verdiepende artikel “Uitgebreide risico-analyse voor IT projecten”.
Veel voorkomende projectrisico’s zijn:
Ieder project kent zijn eigen specifieke risico’s. Voor al deze risico’s dienen we een analyse te maken. Het complete beeld van de risico’s is namelijk bepalend voor de haalbaarheid van het project. Het is te hopen dat de kans op alle risico’s klein is want de schade kan enorm zijn.
Bovendien nemen de risico’s toe naarmate meerdere projecten die elkaar raken tegelijkertijd lopen.
Nadat de activiteiten 1 tot en met 4 zijn afgerond kan de projectleider het projectplan maken. Alle producten uit de eerdere activiteiten neemt hij op in het plan.
Laat het projectplan reviewen door meerdere betrokkenen. Het gaat hier niet alleen om de opdrachtgever maar ook om de projectgroep en de materiedeskundigen. Iedereen kijkt er bovendien naar vanuit een eigen perspectief. Zodoende kunnen er soms verrassende opmerkingen komen waar de anderen helemaal niet aan gedacht hebben.
Het valideren van het projectplan vindt plaats vanuit 3 verschillende perspectieven.
In de eerste plaats is dat natuurlijk inhoudelijk.
In de tweede plaats kijken we naar de opzet van het plan.
Ten derde moeten we kijken naar de procedurele aspecten:
Discussieer mee op LinkedIn.
Mogelijk is dit een vertaling van Google Translate en kan fouten bevatten. Klik hier om mee te helpen met het verbeteren van vertalingen.