Assertief opdrachtgeverschap
Opdrachtgeverschap krijgt over het algemeen weinig aandacht maar is een van de grotere aandachtspunten voor een project. De opdrachtgever voor een project is in de regel een MT lid met tijdgebrek. Veel mensen zitten aan dat soort mensen te trekken. Toch is hij voor de duur van het project het scharnierpunt tussen de permanente (lijn) organisatie en de project organisatie. Door het tijdsgebrek wordt het opdrachtgeverschap niet altijd serieus genomen. Maar wat moet je van een opdrachtgever verwachten? Vaak wordt gesproken over taken of activiteiten van de opdrachtgever, maar welke verantwoordelijkheden heeft hij eigenlijk? Hoe voorkom je dat hij het er even bij doet en dat projectmanager de schaduw opdrachtgever gaat worden?
In het laatste IPMA trendrapport wordt treffend beschreven dat we leven in de tijd van projectisering. Bijna elke klus, opdracht, bestelling, product is tegenwoordig bijna maatwerk en wordt projectmatig aangepakt. Het uitbesteden naar externe partijen (leveranciers, andere vestigingen, ontwikkel bedrijven enz) is inmiddels ook gemeengoed. Zelf in het onderwijs staat samenwerking met het werkveld boven aan als strategisch doel.
Dat betekent dat een kleine groep lijnmanagers steeds meer projecten moeten aansturen. In de infra wereld gaat men soms verder door ook het opdrachtgeverschap uit te besteden; adviseurs die van beroep opdrachtgever zijn. Uitbesteden is prima, maar deze rol moet je echt intern beleggen. Want deze interim opdrachtgevers vormen een risico, omdat ze informatie of besluitvorming vanuit de organisatie soms missen of niet aangesloten zijn bij het voortschrijdend inzicht.
Maar goed, de drukbezette lijnmanager heeft geen tijd en uitbesteden is onverstandig. Een van de oorzaken is dat opdrachtgevers zich misschien wel met verkeerde activiteiten druk zijn. Pas heb ik meegemaakt dat een opdrachtgever regelmatig rechtstreeks met een leverancier ging discussiëren over software die niet goed werkte. Daar heb je toch een projectmanager voor? Of de inkoper? Andere voorbeeld: een opdrachtgever was druk om zelf de business case te schrijven. Ook dat kan je prima beleggen bij een projectmanager, al blijft de eindverantwoording natuurlijk bij de opdrachtgever. Daar zit volgens mij de crux: weet een opdrachtgever wel precies wat zijn taken en verantwoordelijkheden zijn? Door zich met verkeerde activiteiten te bemoeien kan hij daardoor erg druk zijn. Effectief delegeren is daarbij een eerste vereiste.
Het vinden van een top projectmanager is geen sinecure, maar dat geldt voor ook voor een opdrachtgever. Beide vormen ze de harde kern van het project. Laten we verantwoordelijkheden van een effectieve opdrachtgever eens op een rij zetten:
Ik heb ooit met een opdrachtgever gewerkt die met niemand van het programma aparte 1-op-1 vergaderingen had. Dat kostte teveel tijd. Hij had daarin wel een punt; een hoop meetings zijn zinloos (lees ook de opinie van Patrick Lencioni!). Zijn werkwijze was om het gesprek in de stuurgroep te laten plaats vinden. Het gevolg van zijn (zeer effectieve) aanpak dat hij vele projecten parallel kon managen. Hij begreep drommels goed (bovenstaande) verantwoordelijkheden en zijn kernkwaliteit kan ik een woord samenvattend: op een prettige manier assertief.
Mogelijk is dit een vertaling van Google Translate en kan fouten bevatten. Klik hier om mee te helpen met het verbeteren van vertalingen.