Broncode
Iedere vorm van software, het zij maatwerk of standaard pakket, kent de zogenaamde broncode of source code.
Naar deze broncode verwijzen we vaak in contracten en deze is essentieel voor het bestaan van de software.
Wat bedoelen we ermee?
De bron- of source code is het geheel van programma-instructies in hun oorspronkelijke programmeertaal. Hierbij hoort meestal ook de daarbij behorende technische documentatie die het doel van de software omschrijft. Dit is iets anders dan het ontwerp. De broncode is opgezet als voor een set voor de mens leesbare instructies die een computer, na compilatie of interpretatie, kan uitvoeren. De vorm zodanige is zodanig dat een programmeur die beschikt over kennis en ervaring van de gebruikte programmeertaal de programmatuur kan wijzigen. Een software oplossing bestaat veelal uit meerdere modules, d.w.z. meerdere programma’s die samenwerken om een functie uit te voeren. Voor ieder programma maken we een afzonderlijk broncode.
Basis voor de broncode is het functionele en technische ontwerp. Daarin staat wat de programmatuur moet doen en vormt de leidraad voor de programmeur. De werking van het programma kunnen we later aan de hand van het ontwerp toetsen. Soms heeft de programmeur zelf in zijn hoofd zitten wat een programma moet doen, maar dan gaat meer om kleine aanpassingen en oplossingen.
Er zijn een paar verschillende manieren waarop broncode tot stand kan komen. Klassiek is de programmeur die alles met de hand intypt met toetsenbord en een speciale editor. In veel gevallen kan de programmeur ook putten uit bestaande programma modules die hij alleen aan elkaar hoeft te knopen.
Een zogenaamde 4e generatie programmeertaal genereert een tool de code. Het ontwerp en de database kenmerken worden in dat tool opgeslagen en met een druk op de knop komt een werkend programma tot stand. Meestal moeten we daar dan nog wel aan sleutelen om het perfect te krijgen.
Meestal wordt de source code van een standaard pakket niet vrijgegeven en angstvallig bewaakt omdat er veel tijd en kennis van de bouwers in verwerkt is. Dit noemen we dan het intellectuele eigendom. De kopers van de software mogen echter wel eisen dat de code wordt veiliggesteld en eventueel bij een notaris in bewaring is gegeven. Daarmee kunnen we het voortbestaan van de software verzekeren.
Bij maatwerk software is de broncode meestal eigendom van de opdrachtgever. Deze dient dan zorg te dragen voor bewaring van de broncode.
Discussieer mee op LinkedIn.
Mogelijk is dit een vertaling van Google Translate en kan fouten bevatten. Klik hier om mee te helpen met het verbeteren van vertalingen.